De fresco serie bestaat uit schilderijen die er uit zien als verweerde fresco’s.
Tijdens mijn bezoek aan het Vaticaan museum werd me duidelijk dat ik de beschadigde schilderingen en beelden veel magischer vond dan de gerestaureerde kunstwerken die ik daar zag. Ik ontwikkelde allerlei beschadigingstechnieken waardoor de huid van het schilderij heel belangrijk werd. Onderliggende lagen komen weer bloot, het linnen wordt weer zichtbaar. En net als bij de draperieën ontstond een “natuurlijk” kader. Ik heb vaak een hekel aan het rechte kader van spieraam of lijst. Regelmatig heb ik schilderijen pas na jaren zo’n behandeling gegeven omdat ik ze toch eigenlijk te clean en gepeuterd vond.