De Covered-Uncovered serie maakte ik in een periode (begin jaren 80) waarin ik sterk af reageerde tegen de jaren van pijn die ik had doorgemaakt na de complicaties die volgden op een geïnfecteerde beenbreuk.
De isolatiekamer, het vastgebonden zijn op bed de verbanden, het gebonden en ingesnoerd zijn.
Het had een diep spoor in mijn vrijheidslievende geest getrokken. Mijn performances hadden dat insnoeren en het eruit breken als thema.
Het was tevens een losmaken uit de hippie psychedelica, het was de post punk tijd en alles schreeuwde om demystificatie. De harde realiteit was aan de orde.