|
|
Reynier de Muynck (1952-2017 ) een eigenzinnig persoon en (levens)kunstenaarHij was een bevlogen veelzijdig kunstenaar en fijnschilder die tijdens zijn leven honderden schilderijen, etsen, tekeningen en sculpturen heeft gemaakt. Als beeldend kunstenaar werkzaam vanaf begin jaren 70 tot zijn overlijden in 2017. Een pure autodidact die zelf zijn verschillende technieken heeft ontwikkeld. Met de barsten en afbladderende verflagen ademt zijn werk de sfeer van vergane culturen en mystieke dimensies. Al jong geïnteresseerd in Oosterse filosofie, esoterie, religie en op zoek naar zingeving. Hij deed bij de opening van zijn exposities vaak spannende performances en had interesse in de geschiedenis van de mensheid, de ontstaansgeschiedenis van ons ras. Mythes en religies waren een bron van inspiratie voor hem. Terwijl hij als een alchemist allerlei brouwsels stond te mengen in zijn atelier, was zijn geest op zoek naar de overeenkomsten in al die verhalen: Op zoek naar de bron. Dat alles kwam voort uit een verlangen naar schoonheid en verlichting. Als mysticus, filosoof, sjamaan was hij verbonden met de cyclussen van de natuur. Ook toen hij op zijn 62ste voor de 2e keer ernstig ziek werd, bleef hij in verbinding met het al ene rustig door schilderen. Zijn ziekte kon hij daardoor aanvaarden als onderdeel van zijn leven. Hij ging er niet mee in gevecht maar keek het aan, en maakte het zichtbaar door er over te schilderen. Het was een bron van inspiratie, zodoende kon hij de schoonheid daarvan uitbeelden in zijn schilderijen en zich voorbereiden op de naderende dood. Hij heeft mede door zijn positieve instelling en zelfmedicatie nog jaren als terminaal patiënt door geleefd. En velen met zijn wijsheid en prachtige werken geïnspireerd. Totdat zijn aardse reis volbracht was en hij in vertrouwen is teruggekeerd naar de baarmoeder van de eeuwige. |